52. 'Ik heb niets meer'
‘Wat er gebeurde na die rampzalige nacht, Armand, dat weet je net zo goed als ik. Maar wat je niet weet, wat je zelfs niet kunt vermoeden, dat is wat ik heb geleden sinds onze scheiding.
Ik hoorde dat je vader je had meegenomen, maar ik was al bang dat je niet lang zonder mij zou kunnen, en de dag dat ik je terugzag, op de Champs Elysées, was ik ontroerd, maar niet verbaasd.
Toen begon die serie dagen waarop je me voortdurend nieuwe beledigingen aandeed, beledigingen die ik bijna met vreugde onderging, want ze bewezen dat je nog van me hield en bovendien leek het me dat je, naarmate je me toen wreder vervolgde, me hoger zou achten op de dag dat de waarheid aan het licht zou komen.
Wees niet verbaasd over dit vreugdevolle lijden, Armand. Jouw liefde voor mij heeft me het hart geopend voor heel hoogstaande gevoelens.
Toch was ik niet al dadelijk zo sterk. Tussen het offer dat ik je bracht en je terugkeer verstreek best een lange tijd en ik moest mijn toevlucht nemen tot allerlei middelen om niet gek te worden. Prudence heeft het je wel verteld, he, hoe ik alle feesten afliep, alle bals, hoe ik me in alle uitspattingen stortte.
Half en half hoopte ik in deze excessen snel te sterven, en ik geloof dat dat nu inderdaad zal gebeuren. Mijn gezondheid ging onvermijdelijk snel achteruit en op de dag dat ik mevrouw Duvernoy naar je toestuurde om je om genade te vragen was ik uitgeput, van lichaam zowel als van geest.
Ik zal je niet herinneren, Armand, aan de manier waarop je me hebt beloond voor het laatste bewijs van mijn liefde. Aan de gruwelijke belediging waarmee je me, terwijl ik al stervend was, hebt weggejaagd uit Parijs. Ik kon geen weerstand aan je bieden toen je me om een laatste liefdesnacht vroeg. Ik was zo krankzinnig dat ik een ogenblik lang echt dacht dat ik verleden en heden aan elkaar zou kunnen knopen. Je had het recht te doen wat je deed, Armand, maar weet wel, ikzelf liet me niet altijd zo duur betalen voor mijn nachten.
Daarna hebt ik alles uit handen laten vallen. Olympe heeft mijn plaats ingenomen bij meneer de N… en had het lef, hoorde ik, om hem te vertellen waarom ik bij hem ben weggegaan. De graaf de G… was in Londen. Dat is een man voor wie de liefde voor meisjes gewoon een tijdverdrijf is, maar die voor zijn vroegere minnaressen een gevoel van vriendschap bewaart, niet van haat. Die niet jaloers is. Bovendien is hij een van die hoge heren die ons misschien maar een deel van hun hart schenken, maar wel twee delen van hun portemonnee. Hij stond me steeds voor de geest, ik ging hem opzoeken. Hij ontving me heel vriendelijk, maar hij was daarginds de minnaar van een mondaine dame en was bang dat hij zich zou compromitteren als hij ook nog iets met mij begon. Hij stelde me voor aan zijn vrienden, er was een souper, en een van hen nam me mee.
Wat had ik anders moeten doen?
Mezelf doodmaken? Maar dat zou jou hebben belast met veel nodeloos berouw, en je moet gelukkig zijn. Trouwens, waarom jezelf doodmaken als je toch al bijna dood bent.
Langzamerhand werd ik een lichaam zonder geest, een ding zonder gedachten. Een tijdlang leefde ik het leven van een automaat, en daarna keerde ik terug naar Parijs. Ik vroeg naar jou en hoorde dat je was vertrokken op een lange reis. Ik had niets meer om op te steunen. Mijn bestaan werd weer wat het geweest was twee jaar voordat ik je leerde kennen. Ik probeerde de hertog terug te krijgen, maar ik had hem te zeer beledigd. Oude mensen hebben niet veel geduld, want ze weten dat het leven niet eeuwig doorgaat. De ziekte kreeg van dag tot dag meer greep op me. Ik was bleek, ik was treurig, ik werd nog magerder dan ik toch al was. Mannen die liefde kopen bekijken de koopwaar voor ze hun beslissing nemen. Er waren in Parijs vrouwen die in betere conditie waren, die meer vlees aan de haak boden dan ik. Ik raakte een beetje in de vergetelheid. En zo ging het tot gisteren.
Nu ben ik heel erg ziek. Ik heb de hertog geschreven om hem om geld te vragen, want ik heb niets meer en mijn schuldeisers staan op de stoep en hebben geen medelijden. Zal de hertog antwoorden? Waarom ben jij er niet, Armand! Je zou me kunnen bezoeken en je bezoekjes zouden me troosten.
[Verder lezen]
Ik hoorde dat je vader je had meegenomen, maar ik was al bang dat je niet lang zonder mij zou kunnen, en de dag dat ik je terugzag, op de Champs Elysées, was ik ontroerd, maar niet verbaasd.
Toen begon die serie dagen waarop je me voortdurend nieuwe beledigingen aandeed, beledigingen die ik bijna met vreugde onderging, want ze bewezen dat je nog van me hield en bovendien leek het me dat je, naarmate je me toen wreder vervolgde, me hoger zou achten op de dag dat de waarheid aan het licht zou komen.
Wees niet verbaasd over dit vreugdevolle lijden, Armand. Jouw liefde voor mij heeft me het hart geopend voor heel hoogstaande gevoelens.
Toch was ik niet al dadelijk zo sterk. Tussen het offer dat ik je bracht en je terugkeer verstreek best een lange tijd en ik moest mijn toevlucht nemen tot allerlei middelen om niet gek te worden. Prudence heeft het je wel verteld, he, hoe ik alle feesten afliep, alle bals, hoe ik me in alle uitspattingen stortte.
Half en half hoopte ik in deze excessen snel te sterven, en ik geloof dat dat nu inderdaad zal gebeuren. Mijn gezondheid ging onvermijdelijk snel achteruit en op de dag dat ik mevrouw Duvernoy naar je toestuurde om je om genade te vragen was ik uitgeput, van lichaam zowel als van geest.
Ik zal je niet herinneren, Armand, aan de manier waarop je me hebt beloond voor het laatste bewijs van mijn liefde. Aan de gruwelijke belediging waarmee je me, terwijl ik al stervend was, hebt weggejaagd uit Parijs. Ik kon geen weerstand aan je bieden toen je me om een laatste liefdesnacht vroeg. Ik was zo krankzinnig dat ik een ogenblik lang echt dacht dat ik verleden en heden aan elkaar zou kunnen knopen. Je had het recht te doen wat je deed, Armand, maar weet wel, ikzelf liet me niet altijd zo duur betalen voor mijn nachten.
Daarna hebt ik alles uit handen laten vallen. Olympe heeft mijn plaats ingenomen bij meneer de N… en had het lef, hoorde ik, om hem te vertellen waarom ik bij hem ben weggegaan. De graaf de G… was in Londen. Dat is een man voor wie de liefde voor meisjes gewoon een tijdverdrijf is, maar die voor zijn vroegere minnaressen een gevoel van vriendschap bewaart, niet van haat. Die niet jaloers is. Bovendien is hij een van die hoge heren die ons misschien maar een deel van hun hart schenken, maar wel twee delen van hun portemonnee. Hij stond me steeds voor de geest, ik ging hem opzoeken. Hij ontving me heel vriendelijk, maar hij was daarginds de minnaar van een mondaine dame en was bang dat hij zich zou compromitteren als hij ook nog iets met mij begon. Hij stelde me voor aan zijn vrienden, er was een souper, en een van hen nam me mee.
Wat had ik anders moeten doen?
Mezelf doodmaken? Maar dat zou jou hebben belast met veel nodeloos berouw, en je moet gelukkig zijn. Trouwens, waarom jezelf doodmaken als je toch al bijna dood bent.
Langzamerhand werd ik een lichaam zonder geest, een ding zonder gedachten. Een tijdlang leefde ik het leven van een automaat, en daarna keerde ik terug naar Parijs. Ik vroeg naar jou en hoorde dat je was vertrokken op een lange reis. Ik had niets meer om op te steunen. Mijn bestaan werd weer wat het geweest was twee jaar voordat ik je leerde kennen. Ik probeerde de hertog terug te krijgen, maar ik had hem te zeer beledigd. Oude mensen hebben niet veel geduld, want ze weten dat het leven niet eeuwig doorgaat. De ziekte kreeg van dag tot dag meer greep op me. Ik was bleek, ik was treurig, ik werd nog magerder dan ik toch al was. Mannen die liefde kopen bekijken de koopwaar voor ze hun beslissing nemen. Er waren in Parijs vrouwen die in betere conditie waren, die meer vlees aan de haak boden dan ik. Ik raakte een beetje in de vergetelheid. En zo ging het tot gisteren.
Nu ben ik heel erg ziek. Ik heb de hertog geschreven om hem om geld te vragen, want ik heb niets meer en mijn schuldeisers staan op de stoep en hebben geen medelijden. Zal de hertog antwoorden? Waarom ben jij er niet, Armand! Je zou me kunnen bezoeken en je bezoekjes zouden me troosten.
[Verder lezen]
Reacties
Een reactie posten